شروع انتی کواگولانت پروفیلاکسی در کودکان بستری مبتلا به کوید

بطور کلی اندیکاسیون شروع انتی کواگولانت پروفیلاکسی در کودکان بستری مبتلا به کوید شامل :
۱- سابقه ترومبوز وریدی در بیمار یا بستگان درجه یک یا
۲- وجود کاتتر ورید مرکزی همراه با دو ریسک فاکتور دیگر یا
۳- وجود چهار ریسک فاکتور همزمان
نکات مهم:
- در بیماران سرپای نبایستی از هیچگونه داروی ضد انعقاد استفاده شود و در بیماران بستری نیز بصورت روتین برای تمام بیماران توصیه نمی شود.
- در تمام بیماران مبتلا به MIS-C استفاده از آسپرین توصیه شده ودر صورت وجود ریسک فاکتور دیگر یا انوریسم عروق کرونر ،علاوه بر آسپرین ،داروی انتی کواگولانت هم داده میشود،
- قبل از تصمیم گیری برای استفاده از انتی کواگولانت بایستی ریسک فاکتور های خونریزی در کودک بررسی شود ودر صورت وجود احتمال خونریزی ، انتی کواگولانت استفاده نشود
- در صورتی که بیمار هنگام ترخیص دی دایمر بالا داشته باشه و یا ریسک فاکتور دیگری داشته باشه ،دوز پروفیلاکسی دو تا چهار هفته دیگر نیز ادامه پیدا می کند( با توجه به جواب ازمایشات سرپایی)
- دوز پروفیلاکسی enoxaparin (.5 mg/kg/bid /sc )
اندیکاسیون های استفاده از دوز درمانی انتی کواگولانت :
۱- در مواردی که بیمار از قبل داروی انتی کواگولانت با دوز درمانی مصرف می کرده
۲- شک قوی یا اثبات شده وجود ترمبوز در ریه یا اندام ها
۳- کمبود پروتئین C و S و انتی ترومبین ،وجود انتی بادی بر علیه فسفولیپید ، فاکتور پنج لیدن
۴- دیس فانکشن سیستولیک شدید بطن چپ ( EF<35% )
- دوز درمانی enoxaparin:(1 mg/kg/bid/sc)
- دوز درمانی معممولا ۱۲ هفته داده میشود
اندیکاسیون درمان ترومبولیتیک :
۱- در بیمارانی که امبولی ریه باعث اختلال همودینامیک شده باشد
۲- ترمبوز موجود در اندام باعث تهدید سلامتی اندام شده باشد
- داروی توصیه شده alteplase هست ٬
با توجه به پیک اومیکرون و درگیری نسبتا زیاد کودکان و لزوم دادن انتی کواگولانت به کودکان بستری ، در مورد اندیکاسیون ،نحوه و مدت زمان استفاده از این داروها در خیلی از مراکز اختلاف نظر وجود دارد و گاها بصورت سلیقه ای رفتار میشود .
مطالب ذیل حاصل review article و خلاصه ای از جمع بندی نکات مهم و پراکتیکال در این خصوص هست .
بیشتر مطالعات در این زمینه در بزرگسالان بوده و اطلاعات کمتری در مورد انتی کواگولیشن کودکان مبتلا به کوید وجود دارد و از طرفی تفاوت های قابل توجه نیز بین کودکان و بالغین از نظر ریسک ابتلا به ترومبوز وجود دارد.
پروتکل کشوری هم در زمینه انتی کواگولیشن کودکان مبتلا به کوید ابهاماتی دارد ،از جمله اینکه توصیه شده در تمام کودکان مبتلا به کوید که بستری شده اند بایستی انتی کواگولیشن داده شود ،در حالیکه در قسمت دیگر عنوان کرده “مصرف روتین داروی ضد انعقاد در بیماران بستری یا سرپایی با علایم خفیف در صورتی که کاتتر ورید مرکزی و یا ریسک فاکتور ترومبوآمبولی نداشته باشند، توصیه نمی شود”
کامل ترین و مهمترین رفرنس در این زمینه ،توصیه های انجمن هماتولوژی و انکولوژی امریکاست ، که مورد استناد اکثر کشورها قرار گرفته است